लेखणी हातात घेतल्यावर...

आजची आमची इंजीनियरिंग.   न कळत कुठुन हा प्रवास सुरु झाला..  वाचत, लिहीत, ऐकत, पुस्तकांना समजुन घेत कधी आम्ही. किती विषयात शिरलोत आणि त्यातून खूप काही शिकलो.. समजल सुद्धा नाही.  काय, किती शिकलोत याची उजळणी करताना त्या सुरुवातीच्या शूण्यापासुन सुरु केलेला हा प्रवास आठवला आणि आता कुठे आहोत.  याचा जेंव्हा विचार करतो तेंव्हा खूप लांब चा पल्ला गाठला अस लक्षात येते.   या प्रवासात खूप धक्के खालेत.. बसलेत.. Stop मिळालेत..   शिक्षकरुपी, मित्ररुपी, मेस वाल्या काकांपासुन ते घर मालक, Seniors, Juniors..  असा विचार केला तर साधारण 5 इंजीनियरिंगच्या पिढ्यांना भेटण्याचा योग येतो याच प्रवासात.  तरी, Events, Social media, आण guest रुपी मिळणारे प्रवासी. तर वेगळेच..!!   कित्येक प्रवासी मिळाले.. त्याच प्रवांशामुळेच हा प्रवास सुखद वाटतो.     आपली इंजीनियरिंग.. म्हणजे प्रत्येक गोष्टीवर व्यक्त होणारी.. मनात अण् डोक्यात काही दाबून ठेवणारी नाही. वेगवेगळ्या माध्यमातून आनंद घेते, त्रास देते, बोलते.. हसती-खेळती खोडकर इंजीनियरिंग आहे....

देवा.. देवा जटाशंकरा..  तुला बोलायचं रे मला.. विचारायचंय तुला खुप काही.. बोल तु..  एवढा कठोर का झाला..?? तुला काय म्हणाव कळत नाही.. कठोर म्हणावं की मायाळु..?? भोळा तर आहेच तु.. भोळा शंकर म्हणून सगळ्या जगात तुझी ओळख आहे..!! सांग ना काय खेळ सुरु केला आहे तु हा.. मागच्या ५-६ वर्षापासून बघायल गांव अण् तुझे भक्त.. महाशिवरात्रीच्या काळातच कोणाला तरी तु घेऊन जात आहे.. काहीतरी कोणीतरी पाहिजे तुला.. दरवर्षीच का..?? बस्स कर ना आता.!! बोल काय पाहिजे तुला.. तुला तर माहित आहे आपलं गाव अन् गावकरी किती श्रीमंत आहेत.. पंचक्रोशीत प्रसिद्ध अण् सधन गाव आहे.. गावकरी तुझा शब्द खाली पडु देणार नाहीत.. तु फक्त बोल काय अण् किती पाहिजे..?? बघतो ना तु.. किती बागायतदार अण् मोठे लोकं आहेत गावात.. माहीत नाही का तुला.. लेकीवर किती प्रेम करतात.. लाड करतात.. गावचे सगळे जावई सुद्धा श्रीमंत, बागायतदार, नोकरदार, आणि उच्चशिक्षित अधिकारीच आहेत.. लग्नाच्या वेळेस.. कसा पैश्याचा.. खाण्या पिण्याचा पाऊस असतो कि तुझ्याच घरात.. तुझ घर लहाण पडु लागल तर दारात सुद्धा.. लेकिच्या सुखासाठी किती पुर आणतात म...